Hoe wordt je een complotdenker, een wappie of een aluhoedje? Oftewel, hoe komt het zover dat je zo 'genoemd' wordt? Wat moet je doen om daar te komen? Is dat geen mooie ontdekkingsreis om dit nu eens voor je ogen te zien ontrafelen? Want bij mij zijn vragen omhoog gekomen en ik zal je niet alleen uitleggen welke vragen ik heb of waarom ik die heb, maar ik ook benieuwd of je mijn gedachten, mijn verbazing en mijn vragen over de dingen die ik opmerk, kunt volgen.
Laten we het eens proberen te volgen, gewoon vanuit de huiskamer van een normale burger. Volgens mij ben ik namelijk zo iemand.
Ik ben geen aanhanger van een sterk rechts of links georiënteerd gedachtengoed. Daarbij heb ik geen lidmaatschap van een kerk of een politieke partij en ben ook niet aangesloten bij organisaties met een ideologisch karakter. Niet bij het Rode Kruis, maar ook niet bij Viruswaarheid, KWF, het WNF of Greenpeace. Zo heb ik ook geen hele sterke mening over welke kant we met het klimaat op zouden moeten. Ik probeer mijn afval een beetje netjes te scheiden en eet gewoon vlees.
Verder beoefen ik geen Yoga of doe ik aan dagelijkse meditatie, maar daar heb ik anderzijds ook geen aversie tegen of dat ik hier iets mee wil zeggen. Ik heb er zelfs iets op tegen als mensen dat zweverig zouden noemen. Iedereen moet doen waar die zich goed bij voelt. Mijn opleidingsniveau van oudsher is MBO/HBO en ben het verst gekomen met een opleiding in Marketing.
Op persoonlijk vlak ben ik lang getrouwd geweest, heb kinderen, maar ben ook gescheiden toen ze al groter waren en ben nu in een tweede relatie. Ik werk, maar ben ook jaren zelfstandig ondernemer met personeel geweest. Ik betaal mijn belasting en heb geen strafblad of ben iemand die bekend is bij politie of justitie. Ook ben ik mentaal niet onder behandeling bij een psycholoog of psychiater voor een verslaving of een andere geestelijke storing of gesteldheid en gebruik geen medicatie.
Kortom, gewoon een echte doorsnee onopvallende burger, nietwaar?
Tot 2020 eigenlijk, want ik ben ik met de ogen open en zonder te begrijpen waarom, terechtgekomen in een boze droom. In dit nette kleine landje waarin ik geboren ben, lijkt het vandaag de dag erop, dat ik blijkbaar ineens een soort van extremist geworden ben. Van het type gewetenloze terrorist waarvoor mijn medelanders nog heel weinig genade hebben. Die in hele grote aantallen er helemaal geen problemen mee lijken hebben om mij heel vergaand te straffen, me het sociale leven af te pakken of te isoleren. Gevangen te zetten, midden in het openbare leven. Ik zou niet meer met de bus mogen reizen, in een theater naar een voorstelling kunnen. Ik zou geweigerd mogen worden in een Bioscoop, een Café of Restaurant en niet meer naar een stadion kunnen voor een voetbalwedstrijd of een concert.
En waarom? Omdat ik er weinig voor voel om me te laten vaccineren! Omdat ik vragen stel en mijn bedenkingen heb tegen de maatregelen en op welke manier die ons worden opgelegd!
Echt waar? Ja, echt waar! Het wordt niet eens heel voorzichtig ter sprake gebracht, maar gewoon openlijk. Er worden peilingen gedaan om de mening en het draagvlak van het volk hiervoor te onderzoeken. Met de gruwelijke uitkomst dat de meerderheid dit een goed idee lijkt te vinden. Een columniste als Hester Zitvast ging nog iets verder en stelde zelfs voor dat 'niet-gevaccineerden' niet meer zouden mogen werken en dan zonder inkomen ook niet voor een uitkering in aanmerking mogen komen. Eh.... niet dat het verplicht gaat worden, of zo.
Of denk je dat het allemaal wel meevalt en het niet zo'n vaart zal lopen? Waarom zou je dat denken? Omdat het begin van een nuancering hierover zichtbaar wordt? Ik zie die in ieder geval niet. Ik zie het in een ongelooflijke sneltreinvaart juist steeds verder opgestuwd worden, helemaal nu de vaccinatiecampagne op het punt van beginnen staat. Dus waarom zou het geen realiteit worden als er maatregelen in die richting actief zijn? Je kunt immers nu al zonder een negatieve testuitslag of later een bewijs van vaccinatie, via diverse vliegmaatschappijen in hun vliegtuigen niet naar andere landen, omdat je daar geweigerd wordt?
En nu? Stopt het hier? Of moeten alle mensen, die er met mij zo hun bedenkingen tegen hebben, straks apart gezet worden? Naar een Goelag of een concentratiekamp gedeporteerd moeten worden omdat de grote meerderheid van de mensen dat straks onwillekeurig afdwingt als ze niet-gevaccineerden straks helemaal niet meer in het openbare leven kunnen verdragen en met een boog om je heen lopen of bespugen? Omdat je een gewetenloos moorddadige mentaliteit hebt? Iemand die totaal egoïsme en narcistische minachting laat zien voor andere mensen en zo een groot loslopend virusgevaar is en blijft?
Natuurlijk is de oplossing heel erg eenvoudig. Met deze druk hoef je niets anders te doen dan je mening los te laten en te doen wat wordt gezegd, nietwaar?
Het is immers niet zo dat we in 75 vrijheid hebben gebouwd aan grondrechten, mensenrechten, democratische vrijheid en met name ook die van meningsuiting. Je mag zijn wie je bent, van welke kleur, religie of geaardheid dan ook. Gelijkheid voor mannen en vrouwen, vaders en moeders en je bent onschuldig tot het tegendeel is bewezen en als je iets verkeerds hebt gedaan mag je een eerlijke rechtszaak verwachten. Met al dan niet een eerlijke straf. Je mag in dit land zelfs besluiten of je een zwangerschap wilt afbreken of met ondersteuning het leven wilt verlaten. Omdat je het recht hebt op eigen keuzes met je eigen lijf. zijn. En dat is allemaal niet meer van toepassing? En waarom? omdat we nu een combinatie gaan maken met zelfbeschikking en het risico dat 'anderen' daarmee lopen?
De rechten die we hebben opgebouwd tellen even niet meer als angst en emotie zeggen dat dit allemaal ineens niet meer belangrijk is. Hoe is dat klimaat zo ontzettend snel omgeslagen en hoe zijn we daar gekomen? Mag ik me dat ook niet afvragen? Daar heb ik wel een mening over, hoor. En wie denkt dat als je juist anders gaat denken als je in deze situatie terechtkomt, heeft het mis. De eerdere onzekerheden en vragen slaan eerder om naar ongeloof en verbijstering waaruit juist de behoefte gaat groeien om je tot vereniging en verzet te wenden. Dat lijkt me niet de bedoeling....of is dat juist wel de bedoeling? Of mag ik me nu niets meer afvragen en is alles meteen een complotgedachte?
Misschien, heel misschien is er nog hoop. Misschien ben je werkelijk nieuwsgierig naar hoe mijn vragen zijn ontstaan. In de tijd van polarisatie en steeds groter en harder klinkende tegenstellingen doe ik hierbij graag een handreiking tot verbinding of tot inzicht. Want ik neem je graag mee in de reis van verwondering en verbazing, de zoektocht, het onderzoek en de vragen daarbij die me tot een criticaster van het huidige beleid maakte.
Ik laat je zien hoe het traject is verlopen en waardoor de vragen tot stand zijn gekomen en waar en hoe mijn reserves zijn opgebouwd tegen de maatregelen. Hoe je met het verstrijken van de tijd, langzaam iemand wordt die je niet meer serieus moet nemen, waar je niet meer mee in discussie gaat. Die langzaam maar gestaag geïsoleerd raakt op dit onderwerp. In wiens nabijheid het onderwerp niet wordt aangeroerd of snel wordt afgekapt.
Hoe soms daardoor ook de onzekerheid toeneemt of ik misschien niet vergis en je het er beter bij kunt laten zitten. Ben ik echt blind en gek en zie ik het allemaal verkeerd? Maar.... ook juist andersom. Of het niet tijd wordt om je met anderen te gaan verenigen, je ergens bij aan te sluiten en juist duidelijker te laten zien dat je er bent en je vindt dat het anders moet.
Ben je nieuwsgierig naar al die afwegingen in iemands hoofd, volg dan dit blog en ontvang de updates of de meldingen van een nieuwe aflevering/blog.